Ένα εξάρθρημα ώμου συμβαίνει όταν το οστό του άνω τμήματος του χεριού (βραχιόνιο) βγαίνει από την υποδοχή του ώμου (ωμογλήνη).
Αυτό συχνά προκύπτει σαν συνέπεια τραυματισμού, με αποτέλεσμα οι σύνδεσμοι που συγκρατούν τον ώμο στη θέση του να τεντώνονται ή να σχίζονται, οδηγώντας σε αστάθεια.
Η φυσική ιστορία του εξαρθρήματος του ώμου περιλαμβάνει το αρχικό τραυματικό γεγονός, ακολουθούμενο από το ενδεχόμενο υποτροπιαζόντων εξαρθρημάτων, εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία.
Κάθε επεισόδιο εξαρθρήματος μπορεί να συμβάλει σε περαιτέρω βλάβη, αυξάνοντας τον κίνδυνο χρόνιας αστάθειας.
Τα εξαρθρήματα ώμου μπορούν να επηρεάσουν άτομα διαφόρων ηλικιών, αλλά είναι πιο συχνά σε νεότερους πληθυσμούς, ιδίως σε όσους ασχολούνται με αθλήματα επαφής ή δραστηριότητες με κίνδυνο πτώσεων.
Τα άτομα με υπερκινητικότητα, άτομα με ιδιαίτερη ευλυγισία ή ιστορικό τραυματισμών στον ώμο είναι επίσης πιο επιρρεπή σε επαναλαμβανόμενα εξαρθρήματα.
Συνήθεις αιτίες:
1. Τραύμα: Οι τραυματισμοί υψηλής πρόσκρουσης, όπως πτώσεις ή συγκρούσεις, αποτελούν πρωταρχικές αιτίες εξαρθρήματος του ώμου.
2. Αθλητικοί τραυματισμοί:Οι αθλητές που ασχολούνται με αθλήματα επαφής ή δραστηριότητες που περιλαμβάνουν απότομες κινήσεις του χεριού διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο.
3. Άλλα αίτια περιλαμβάνουν καταστάσεις όπου συμβαίνουν έντονες ακούσιες συσπάσεις όπως στις επιληπτικές κρίσεις ή σε ηλεκτροπληξία.
Τύποι εξαρθημάτων ώμου
1. Πρόσθιο εξάρθρημα:
– Ο πιο κοινός τύπος, όπου το βραχιόνιο μετατοπίζεται προς τα εμπρός από την ωμογλήνη. Συχνά συμβαίνει λόγω βίαιης εξωτερικής στροφής του βραχίονα.
2. Οπίσθιο εξάρθρημα:
– Το βραχιόνιο μετατοπίζεται προς τα πίσω, που συχνά προκύπτει από μια βίαιη εσωτερική στροφή του βραχίονα. Αυτός ο τύπος είναι λιγότερο συχνός, αλλά μπορεί να σχετίζεται με επιληπτικές κρίσεις ή τραυματισμούς από ηλεκτροπληξία.
3. Κάτω εξάρθρημα (Luxatio Erecta):
– Ένας σπάνιος τύπος όπου το βραχιόνιο εξαρθρώνεται προς τα κάτω, κάτω από την άρθρωση. Πρόκειται για ένα ασυνήθιστο περιστατικό και συχνά συνδέεται με μοναδικά τραυματικά γεγονότα.
Συμπτώματα:
Αναγνώριση σημείων:
– Έντονος πόνος: Ξαφνικός, έντονος πόνος κατά τη στιγμή του εξαρθρήματος.
– Οίδημα και μώλωπες: Άμεσο οίδημα και πιθανός μώλωπας γύρω από τον ώμο.
– Περιορισμένο εύρος κίνησης: Δυσκολία στην κίνηση του βραχίονα και αίσθημα αστάθειας.
Αντιμετώπιση:
Μη χειρουργικές επιλογές:
1. Κλειστή ανάταξη: Ιατρικός χειρισμός για την επαναφορά του εξαρθρωμένου ώμου στη σωστή του θέση.
2. Ακινητοποίηση: Ανάρτηση ή νάρθηκας για τη στήριξη και προστασία του ώμου κατά τη διάρκεια της επούλωσης.
3. Φυσικοθεραπεία: Ασκήσεις για την ενδυνάμωση των μυών του ώμου και τη βελτίωση της σταθερότητας.
Χειρουργική θεραπεία
Οι ενδείξεις της χειρουργικής θεραπείας έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια καθώς θεωρείται πως ακόμα και ένα περισταστικό εξαρθρήματος του ώμου καταλείπει βλάβη που αν αφεθεί χωρίς θεραπεία μπορεί στο μέλλον να οδηγήσει σε αστάθεια ή πρόωρη φθορά της άρθρωσης του ώμου.
1. Αρθροσκοπική αποκατάσταση Bankart:
– Ελάχιστα επεμβατική διαδικασία για την αποκατάσταση των σχισμένων ή τεντωμένων συνδέσμων με τη χρήση μικρών τομών και μιας κάμερας (αρθροσκόπιο).
2. Επέμβαση Latarjet:
– Περιλαμβάνει τη μεταφορά ενός κομματιού οστού από το κορακοειδές (τμήμα της ωμοπλάτης) στο μπροστινό μέρος του γληνοειδούς, ενισχύοντας τη σταθερότητα.
3. Capsular Shift
– Σύσφιξη των χαλαρών συνδέσμων με επανατοποθέτηση και καθήλωσή τους στην ωμογλήνη.
Αποκατάσταση:
Μετά τη χειρουργική θεραπεία, ένα προσεκτικά δομημένο σχέδιο αποκατάστασης είναι ζωτικής σημασίας.
– Άμεση μετεγχειρητική φροντίδα:
– Παρακολούθηση για τυχόν ενδείξεις επιπλοκών, διασφάλιση της σωστής επούλωσης.
– Φυσικοθεραπεία:
– Σταδιακή εισαγωγή ασκήσεων για την αποκατάσταση της δύναμης, του εύρους κίνησης και της σταθερότητας του ώμου.
– Λειτουργικές δραστηριότητες:
– Εστιασμένη αποκατάσταση για την προετοιμασία της επανέναρξης των καθημερινών δραστηριοτήτων και, κατά περίπτωση, του αθλητισμού ή των σωματικών ενασχολήσεων.
Συμπεράσματα:
Εν κατακλείδι, η κατανόηση των εξαρθρώσεων του ώμου -από τα αίτιά τους έως τις θεραπευτικές επιλογές και τους συγκεκριμένους τύπους- είναι απαραίτητη για όσους αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις της αστάθειας του ώμου.
Είτε η διαχείριση γίνεται με μη χειρουργικές μεθόδους είτε απαιτείται χειρουργική επέμβαση, μια ολοκληρωμένη προσέγγιση της φροντίδας, συμπεριλαμβανομένης της αποκατάστασης, είναι το κλειδί για την επίτευξη σταθερότητας και την πρόληψη επαναλαμβανόμενων εξαρθρώσεων.
Εάν έχετε υποστεί εξάρθρωση ώμου, αναζητήστε άμεσα ιατρική βοήθεια για ενδελεχή αξιολόγηση και εξατομικευμένο σχέδιο θεραπείας.
Στόχος δεν είναι μόνο η αντιμετώπιση του άμεσου εξαρθρήματος, αλλά η αποκατάσταση της διαρκούς σταθερότητας, δίνοντας τη δυνατότητα στα άτομα να ανακτήσουν την εμπιστοσύνη στη χρήση των ώμων τους.
