Τεντοντίτιδα είναι η φλεγμονή ή ο ερεθισμός ενός τένοντα, δηλαδή της παχιάς χορδής συνδετικού ιστού που συνδέει τον μυ με το οστό.
Συχνά προκύπτει από επαναλαμβανόμενη καταπόνηση ή υπερβολική χρήση, οδηγώντας σε πόνο, πρήξιμο και ευαισθησία στην πληγείσα περιοχή.
Η Τενοντίτιδα μπορεί να εμφανιστεί σε διάφορα μέρη του σώματος, αλλά είναι συχνή στους ώμους, τους αγκώνες, τους καρπούς, τα γόνατα και τις πτέρνες.
Συνήθεις τύποι τενοντίτιδας:
- Αχίλλειος τενοντίτιδα: Προσβάλλει τον αχίλλειο τένοντα στο πίσω μέρος της πτέρνας.
- Τενοντίτιδα της επιγονατίδας: Γνωστή και ως γόνατο του άλτη, επηρεάζει τον τένοντα που συνδέει την επιγονατίδα με την κνήμη.
- Αγκώνας του τενίστα (tennis elbow): Αφορά τους τένοντες στο εξωτερικό τμήμα του αγκώνα.
- Αγκώνας του γκολφέρ (golfer’s elbow): Επηρεάζει τους τένοντες στην εσωτερική πλευρά του αγκώνα.
- Τενοντίτιδα του στροφικού πετάλου: Προσβάλλει τους τένοντες γύρω από την άρθρωση του ώμου.
- Tενοντίτιδα του καρπού: Επηρεάζει τους τένοντες στον καρπό λόγω επαναλαμβανόμενων κινήσεων.
Συμπτώματα – Τεντοντίτιδα
– Πόνος: Συνήθως εντοπίζεται στον τένοντα και επιδεινώνεται με την κίνηση.
– Eυαισθησία: Η περιοχή είναι ευαίσθητη στην αφή.
– Οίδημα: Ήπιο πρήξιμο ή πάχυνση του τένοντα.
– Σκληρότητα: Περιορισμένο εύρος κίνησης λόγω πόνου ή δυσκαμψίας.
Αιτίες:
– Επαναλαμβανόμενη κίνηση: Η επανάληψη της ίδιας κίνησης (π.χ. τρέξιμο, άλμα, πληκτρολόγηση ή ανύψωση) μπορεί να ερεθίσει τους τένοντες.
– Υπερβολική χρήση: Υπερβολική σωματική δραστηριότητα ή προπόνηση χωρίς επαρκή ανάπαυση.
– Αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία: Οι τένοντες χάνουν την ελαστικότητά τους με την ηλικία, καθιστώντας τους πιο επιρρεπείς σε τραυματισμούς.
– Ανεπαρκείς διατάσεις: Μη προθέρμανση ή διάταση πριν από τη σωματική δραστηριότητα.
– Ακατάλληλη τεχνική: Κακή φόρμα κατά τη διάρκεια σωματικών δραστηριοτήτων, αθλημάτων ή άσκησης.
Θεραπεία:
- Ανάπαυση: Σταματήστε τη δραστηριότητα που προκαλεί πόνο για να επιτρέψετε στον τένοντα να επουλωθεί.
- Πάγος: Εφαρμόστε πάγο για να μειώσετε το πρήξιμο και τον πόνο (15-20 λεπτά κάθε φορά).
- Συμπίεση: Χρησιμοποιήστε επίδεσμο για να μειώσετε το πρήξιμο.
- Ανύψωση: Διατηρείτε την πληγείσα περιοχή ανυψωμένη για να ελαχιστοποιήσετε το πρήξιμο.
- Φυσικοθεραπεία: Ασκήσεις ενδυνάμωσης και διατάσεων για τη βελτίωση της ευλυγισίας και τη μείωση της καταπόνησης του τένοντα.
- Αντιφλεγμονώδη φάρμακα: Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ), όπως η ιβουπροφαίνη, μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του πόνου και της φλεγμονής.
- Κηδεμόνας ή νάρθηκας: Χρησιμοποιήστε κηδεμόνα ή νάρθηκα για να στηρίξετε και να ακινητοποιήσετε την πληγείσα περιοχή.
- Ενέσεις βιολογικών παραγόντων ή κορτικοστεροειδών: Σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστούν ενέσεις βιολογικών παραγόντων (PRP, πλασμα πλούσιο σε αιμοπετάλια) ή στεροειδών για τη μείωση της φλεγμονής.
Πρόληψη:
– Θερμαίνεστε σωστά πριν από την άσκηση και δροσίζεστε μετά.
– Διατάσεις τακτικά για να διατηρήσετε την ευλυγισία σας.
– Ενισχύστε τους μύες γύρω από τους τένοντες για να παρέχουν στήριξη.
– Χρησιμοποιήστε τη σωστή τεχνική κατά τη διάρκεια σωματικών δραστηριοτήτων ή αθλημάτων.
– Αποφύγετε την υπερβολική χρήση αυξάνοντας σταδιακά την ένταση των δραστηριοτήτων.
Εάν η Τεντοντίτιδα επιμένει παρά τη θεραπεία ή επιδεινώνεται, είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε έναν ιατρό Ορθοπεδικό.
Η Χρόνια Τεντοντίτιδα μπορεί να οδηγήσει σε εκφύλιση του τένοντα (τενόντωση) ή, σε σοβαρές περιπτώσεις, σε ρήξη του τένοντα.
